Special Delivery of Mangled Dutch Proverbs

           ~~ Throw yourself through every open door,
                        Count your blessings to find what you look for.
                                Turn my sorrow into treasure gold,
                                     And pay me back in kind - You reap just what you sow... ~~

Oost west, tweede thuis in Mesa, Arizona best! En wat een straf! Heb ik mij in de laatste blog toch even lelijk versproken waar ik vermeldde dat het nog geen 'zwembroek-weer' was, want blijkbaar is het prima uit te houden op de zonne-bedden naast onze 'pool' en worden wij door onszelf heerlijk in het zonnetje gezet. Weer even vitamine D reserves opbouwen die ik in de barre Decembermaand ben verloren!

Laat ik dit keer zowaar ook eens positief nieuws brengen over de 'vlieg-vordering', waar wij hier, ook al vergeten wij dat soms regelmatig zelf ook wel eens in een sporadisch vaak voorkomend lui moment, uiteindelijk voor zijn gekomen. En hoewel ik niet hoger wil vliegen dan ik kan, heb ik de afgelopen twee weken elke werkdag gevlogen, en soms zelfs twee vliegen in een klap geslagen door een dubbele missie te voltooien. Dat betekent dat de vaart er nu lekker in zit! De missies vliegen voorbij en het is aftellen geblazen naar de IR-checks. (De check waarbij wordt getoetst op het uitvoeren van op instrumenten gebaseerde procedures.) Sommige klasgenoten hebben die de komende of volgende week al, voor een aantal andere, waaronder ikzelf, zal het nog ongeveer twee weken duren.

Vannacht, of gisterochtend, welk van de twee het is, is mij niet zo zeker als twee maal twee vier is, maar laat ik het benamen als een 'inhumane' tijd, heb ik dan ook het zwaarstwegende laatste loodje gelegd in de sim. (Dat klinkt drastisch ongemakkelijk...)

Maar haastige spoed is zelden goed, zoals een wijs persoon, waarvan niemand eigenlijk zijn naam kent, ooit tegen iemand anders, ook geheel onbekend, waarschijnlijk, want dat weten we eigenlijk ook niet, heeft gezegd. Of misschien is het ook wel gewoon een vaak gebruikt spreekwoord wat eigenlijk al sinds de ellendige eeuwigheid op papier wordt gekalkt en waarvan geen mens de origine kent?

Lastig, lastig, je raakt er bijna je stuur, draad, bijl en kluts van kwijt! Over dingen kwijtraken gesproken... De laatste tijd ben ik niet uitmuntend succesvol in het behouden van persoonlijke eigendommen... Het één na het andere voorwerp verdwijnt op mysterieuze wijze! Normaal gesproken had ik een hoofd als een ijzeren pot, maar wellicht heb ik de laatste tijd een kei in mijn kop, wat ook kan verklaren dat ik er een hard hoofd in heb wat betreft het terugvinden van deze spullen.

Overigens is dat ook de reden dat er nog geen foto's bij deze blog worden geleverd, want de kaartlezer van mijn camera is vermoedelijk op een nog niet getraceerde locatie beland.

Na deze meervoudige spreekwoordelijk verkrachting gepleegd te hebben, kruip ik lekker in mijn bed!
Morgen met een klasgenoot naar Palm Springs, ik plan en vlieg de heenreis en Michel doet de weg terug!

Ik blijf voorlopig lekker vliegen! Net als de vogels die achter vogels aan voge... nee...

Groet en kus,

B.

P.S. Ja, deze tekst is doelbewust op deze manier geschreven, ik ben niet echt een schaap met vijf poten in een hooiberg aan het zoeken! (Huh?)