The beginning or the end? {Part 1}

~~ Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting stars...
                                  I could really use a wish right now... ~~

Eindelijk is het zover! Meneer R.J. Koopman, die hier door het leven gaat onder het pseudoniem 'DKOP', is op 14 juli 2010 voor het eerst zonder instructeur het luchtruim in gegaan!

Na eerst nog een korte 'dual-vlucht' positief te hebben afgerond vertelde mijn instructeur mij: 'Make another two of those full stop taxibacks we just did and then make a full stop.' Dat was mijn opdracht, dat was wat ik moest doen en dat was hetgeen wat ik op een dusdanig niveau moest afronden zodat het resultaat niet zou resulteren in het opvegen van de laatste kliekjes Archer 4133K met wat fragmenten Ben ertussen.

    
*Slik.* 'Here goes nothing...'

PIC(Pilot In Command, dus ik!): 'Falcon Ground, Archer 4133K, first student solo, Sabena Ramp, Request taxi to runway 22L, Foxtrot.
Falcon Ground: 'Archer 4133K, Falcon Ground, Taxi to runway 22 left via Delta, wind one zero zero with eight, altimeter two niner eight niner.'
PIC: '22 left via Delta, archer 4133K.'

Taxi clearance ontvangen, remmen los en met 'full throttle' naar de taxibaan. (Dit doe je inderdaad niet. Het probleem dat zich dan voordoet is dat je opstijgt vanaf de taxibaan, wat overigens misschien wel op Schiphol incidenteel voorgekomen zou kunnen zijn, maar uiteraard niet de bedoeling is en ook niet geheel legaal wordt geacht.)
Rustig en beheerst richting 'runway 22 left' dus!

De laatste checklists afgerond bel ik vervolgens de toren van Falcon Field Airport.

PIC: 'Falcon Tower, Archer 4133K, holding short runway 22 left, ready for departure.'
Falcon Tower: 'Archer 4133K, runway 22 left, cleared for take-off, make short left traffic.'
PIC: 'runway 22 left, cleared for take-off, left traffic, Archer 4133K.'

*Jaws muziekje aan*

Langzaam passeer ik de runway threshold line en taxi ik de landingsbaan op... Zodra mijn neus recht uitgelijnd is met de middenlijn van de landingsbaan duw ik de throttle naar full power!
'Sixty knots, Rotate!'

En op dat moment gaat de neus van het vliegtuig van de grond af...


Zoals mij geleerd is volg ik het 'traffic pattern' zoals ik al vele malen daarvoor gedaan had. Ondanks het feit dat je dit al zoveel gedaan hebt gaat er toch wel een bijzonder gevoel door je heen als je helemaal alleen alles in de gaten moet houden. Nu besef je dat je niet iets 'even' kunt laten schieten...

Landing één, best aardig. Nadat ik de grond weer heb bereikt ga ik opnieuw taxiën richting het begin van de landingsbaan en vraag ik opnieuw toestemming om de lucht in te gaan.

Nogmaals ga ik take-off, nogmaals volg ik de procedures en nogmaals ik klim richting 2,400 voet, de hoogte van het 'traffic pattern.'

Landing twee, kleine 'bounce' (stuitering) vanwege de toenemende turbulentie, maar al met al toch een redelijk veilige landing. 'Nog ééntje!' dacht ik bij mijzelf. 'En dan heb ik mijn solo overleefd! Stiekem toch best spannend hoor!'

Landing drie! Enkele meters boven de grond wordt mijn vliegtuig opeens geraakt door een 'downdraft': een vorm van turbulentie. Hierdoor ging één van mijn vleugels opeens sneller naar beneden dan de andere, waardoor het vliegtuig begon te draaien en harder te dalen.
Ben dacht: 'Howes! (zeg: Howes!) Dit gaat geen mooie landing worden als ik hem zo op de grond zet, bovendien kan het dan zo zijn dat die Starbucks die ik gister heb gedronken echt de laatste was!' (Motivatie reden nummer 1 uiteraard om niet dood te gaan op je solo!)

'Full Throttle en weer omhoog dus!'

PIC: 'Falcon Tower, Archer 4133K, going around.'

En daar ging ik weer, opnieuw omhoog, naar de uitgestrekte blauwe omgeving die zich overal om mij heen bevond, slechts afgewisseld door de dreigende, donder dragende wolken boven de bergen.

Zou ik ooit nog op de grond komen of was dit het einde? De turbulentie bleef toenemen naarmate het later en later werd en de zon steeds verder richting de rand van de horizon en het einde van de aarde suisde. Gestaag bleef de motor benzine opslurpen uit mijn steeds lichter wordende tanks. De tijd begon te dringen en ik wist dat ik iets moest doen! Maar wat?!

                                                 # To be continued... #