~~ Touch me I'm cold, unable to control...
Touch me I'm golden and wild as the wind blows... ~~
Tien dagen achtereenvolgend gevlogen, geniet ik nu van een geheel onvrijwillige, maar welverdiende 'weekend-break'. De vaart zat er de afgelopen tien dagen behoorlijk in! Sinds mijn terugkomst uit Las Vegas heb ik non-stop gevlogen, ergens halverwege de reeks vluchten mijn 40-uurs check gehaald en nu hard op weg naar de volgende en grootste mijlpaal tot dusver: de 70-uurs check! De verwachting is dat ik deze over twee tot drie weken zal hebben. (Discaimer: 'verwachte vliegschema's kunnen afwijken of simpelweg zonder enig achterhaalbare reden niet tot uitvoering worden gebracht en blijven geheel onder voorbehoud van SATC.')
Na mijn 40-uurs check was het eerst even tijd om lekker bij te komen, namelijk drie solo navigatie vluchten. Hierbij maak je een planning op een landkaart waarop je de route die je wilt vliegen uittekent. Bij deze planning komen nog heel wat zaken kijken, want in het luchtruim bevinden zich ontelbare restricties. Alleen in plaats van zichtbare stopborden, verkeerslichten en richtingwijzers moet jij als piloot van tevoren op de hoogte zijn van alles wat zich op jouw route bevind. Bij elk stukje van de planning hoort een koers, een hoogte en een tijd die het duurt om de afstand te overbruggen. Erg leuk om vervolgens in de lucht te zien dat de berekeningen die je op de grond hebt gemaakt ook overeenkomen met de daadwerkelijke vliegtijden.
(Als je een goede planning hebt gemaakt en je daar ook aan houd, krijg je na de vlucht géén telefoontje van de FAA, die je kunt beschouwen als de luchtvaart politie, die meldt dat je luchtruim hebt doorkruist waar je geen toestemming voor had.)
Zie hier het magnifieke Lake Pleasant, een herkenningpunt opweg naar vliegveld Wickenburg.
Wickenburg is, zoals vele velden in de buurt, een ongecontroleerd vliegveld. Dit betekent dat het verkeer niet geregeld wordt door een daarvoor aangewezen persoon. Op Falcon Field, onze thuisbasis, is dit wel het geval. Daar wordt al het vliegverkeer gestuurd door de 'Tower' of 'Air Traffic Controller'.
Op Wickenburg is het de taak van de piloten zelf om duidelijk te maken wat jouw intenties zijn en waar je je precies bevind. Nu wordt dus niet verteld wat de beste landingsbaan is om te landen, maar moet je dat zelf uitzoeken door naar de windrichting te kijken. Men wilt namelijk, voor zover mogelijk, altijd met een 'headwind' landen en opstijgen.
Op het moment dat ik aankwam op Wickenburg was er geen ander verkeer en dus mocht ik zelf bepalen welke baan voor mij het gunstigst was. In dit geval was dat 'runway 23'. Zelfs als er geen ander verkeer is maak je alle 'calls' op de frequentie van het vliegveld.
Eerst meld je dat je eraan komt, welke hoogte je vliegt en waar je ongeveer bent:
- 'Wickenburg Traffic, Archer 4188E, four thousand five hundred, 10 miles to the East of the field, inbound for landing'
Vervolgens meld je op welke manier je het vliegveld gaat benaderen en wat je gaat doen:
- 'Wickenburg Traffic Archer 4188E, 3 miles East of the field, entering right midfield downwind 45 for runway 23, full stop taxiback.'
Je geeft aan waar je bent:
- 'Wickenburg Traffic, Archer 4188E, right downwind runway 23'
Zodra je een bocht maakt, laat je weten op welke leg je je bevind.
- 'Wickenburg Traffic, Archer 4188E, turning right base, runway 23'
- 'Wickenburg Traffic, Archer 4188E, turning final runway 23'
- 'Wickenburg Traffic, Archer 4188E, short final runway 23'
(Misschien zegt dit jullie totaal niets aangezien de calls veelal uit jargon bestaan, maar ik moet toch iets doen om mijn blog op te vullen.)
Een laatste toegift: een foto uit het zijraam op weg van Gila Bend naar Falcon Field vanaf 5500 voet hoog om zeven uur 's morgens.
Op dit soort momenten besef je wel dat je met iets bijzonders bezig bent en dat niet iedereen zoiets meemaakt, lekker in je eentje 'touren' in een vliegtuig!
Bedankt voor het lezen, heel erg bedankt voor alle leuke berichten. Hopelijk hebben jullie iets opgestoken van deze misschien ietwat langdradige, maar extreem educatieve blog. Blijf genieten daar in Nederland, want wij doen hier precies hetzelfde!
zaterdag 21 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ha die Ben,
BeantwoordenVerwijderenwat lekker dat de vaart er zo goed in zit: heb je geen tijd om je te vervelen, toch?
En als je je verveelt dan kun je altijd nog lekker zwemmen, blog schrijven (San Diego-Los Angeles-Las Vegas mis ik nog), lezen ("Mannen die vrouwen haten", ik heb deel 2 en 3 ook gekocht!), Starbucksje halen, studeren, solliciteren (ha, ha...).
Veel sterkte in dat gat! Liefs, Mam.
Heey Ben,
BeantwoordenVerwijderenIk denk ik laat eens wat van me horen. Heb heel wat van je blogs gelezen en zo te lezen gaat het prima daar. Ook hier in Hoorn gaat het goed. Gister terug gekomen van zoka (jaja, dat kampje in beekbergen :P). Was weer een leuke week bij de ouka's.
Volgende week gaat het turnen ook weer beginnen (ik nu dus weer bij HGTC). Daar is heel wat veranderd. Na het uitvallen van Ruben Berg (weet niet of je die kent) heeft Hans voor de vakantie een aantal weken weer op donderdag les gegeven. Omdat ook na de vakantie geen nieuwe trainer is gevonden gaat Hans dus weer twee dagen les geven bij HGTC, net als vroeger dus.
Na volgende week begint de school ook weer, ik begin dan aan de 6de.
Jij heel veel succes met het vliegen en vooral blogs blijven schrijven (het is altijd leuk om ze te lezen als ik me verveel).
Misschien spreek ik je wel weer een keer als je terug bent in Nederland, wie weet.
Veel plezier nog daar in Amerika,
Daan Knobbe
Hi Ben,
BeantwoordenVerwijderenKlinkt interesting allemaal hoor! Dit lijkt een beetje op een bestuurskunde trucje.. veel moeilijke woorden, know idea what it means maar man ik vind je intelligent hoor!! Classic! Hopelijk heb je ook nog tijd voor leuke dingen zoals een dagelijkse dosis caffeine bij SB xx Lot