Sunsets and Sushi at Sante Monica...

                     ~~ Feel the adrenaline moving under my skin
                                              It's an addication... ~~

En zo greep ik de kans toen de opportuniteit zich voordeed. Extreem impulsief pakte in mijn tassen en stapte ik in de auto die, zonder dat ik het zelf wist, enkele dagen later dan gepland zou wederkeren.
Vanaf de appartementen zette ik vijf minuten koers naar het noorden, vervolgens de snelweg op en zes uur richting het westen. Het is een peulenschil, slechts twee keer Nederland, voordat je het doorhebt zit je in Los Angeles!

'Sunset Boulevard', één van de meest bekende straten in Hollywood. Grote gebouwen, felle lichten en maniakken die verkleed als onze lieve heers bloedeigen afstammeling Jezus Christus de straat onveilig maken, door met goedgelovige verlegen Japanse toeristen op de foto te gaan, mocht hij de concurrentie, Spiderman en Catwoman, overwonnen hebben. Amerika op zijn best! En juist dit soort leuke taferelen maken Los Angeles tot de prachtige stad die het is.

Heerlijk een dagje rondgestruind door Hollywood, langs de walk of Fame en uiteraard de Hollywood letters bezichtigd.

Vervolgens een tweede dag doorgebracht in het aan de kust gelegen Sante Monica. Geparkeerd bij de pier en vervolgens een stuk de stad ingelopen. Third Street Promenade, een uiterst vermakelijke winkelstraat gevuld met straatartiesten waarvan het talent soms ver te zoeken is, maar andere keren je ook daadwerkelijk doet stoppen, kijken en waarderen.

Aan het eind van de middag even een 'happy-hour' meepakken op het dak van de gloednieuwe mall. Als je dan van zo een prachtig uitzicht mag genieten, recht in het zonnetje, dan besef je weer even dat het allemaal veel erger had gekund...

De volgende dag het prachtige, door rijke mensen en hoge palmbomen bewoonde Beverly Hills even aangedaan. 's Avonds nog een mooie zonsondergang gezien...

Californië... Nu al heimwee naar Los Angeles... Dat is vreemd, aangezien ik Nederland hoor te missen...

Aftellen geblazen voordat ik weer op de stoep sta voor ons eigen huisje in Westwoud! En hoewel het weer daar dan diep teleurstellend zal zijn, heb ik er toch heel veel zin in!

Drie dagen geleden kwam Mats met het koninklijke plan om een boot te huren en op Canyon Lake te gaan varen. Zo gezegd, zo gedaan en op die manier gingen wij met zeven man, waarvan één vrouw, een heerlijk dagje bijkleuren. (We kunnen natuurlijk niet lijkbleek in Nederland aankomen!)

Nu nog een paar dingen af ronden hier op Falcon Field. Waarschijnlijk vlieg ik vrijdag nog op en neer naar de grote kloof ook wel bekend als de Grand Canyon! Hopelijk sneeuwt het er niet anders gaat de vlucht niet door, of raken we ingesneeuwd!

Nog één laatste plaatje van de Sante Monica pier, omdat ik eigenlijk niet zo heel veel nieuws meer heb!

Tot heel snel! (Nog minder dan twee weken, aaaaah!)

-B-