maandag 18 oktober 2010

Week & -end

                                     ~~ On cold wings she's coming
                                                     You'd better keep moving
                                                              For warmth, you'll be longing ~~


Het is alweer een tijdje geleden dat mijn vorige blog is verschenen. De tijd gaat om de één of andere reden nog steeds erg snel. Vorige week heb ik dan ook wel 6 sim-sessies gemaakt in één week! Even lekker het tempo er in, dat is ook wel nodig want we lopen behoorlijk achter op schema. Niet dat ik de vrije dagen en vakanties als extreem belastend ervaar, maar het is wel fijn als we in ieder geval in januari weer kunnen afreizen naar ons koude kleine kikkerlandje. Ondanks de berichten: 'het gaat vannacht vriezen hier' en 'ik ga dood, het is zo koud!', mis is Nederland toch wel een beetje.

Afgelopen week had Bart, één van mijn huisgenoten, een 'nederlandse' winkel gevonden. Onszelf verheugend op pepernoten, verse kaas, bitterballen, frikandellen en andere hier niet te verkrijgen vitale voedingsmiddelen, ging wij met vier man sterk op weg naar de winkel. Een half uurtje rijden, maar dat hebben we er wel voor over!

Eenmaal bij de winkel aangekomen... In tegenstelling tot hard brullende met oranje leeuwen op hun shirt geprinte Nederlanders, stonden we een schouwspel van honderd winkelende Aziatische mensen aan te gapen. De winkel rook naar vis...
We verlieten de winkel met één pakje pepermunt uit het twee meter lange gangpad met 'Holland Food'.

Enkele dagen later kreeg ik te horen dat ik een extra dag vrij zou hebben en dus van drie dagen weekend kon genieten. Dit in verband met, nog steeds, een tekort aan instructeurs waardoor niet iedereen iedere dag kan vliegen.
Drie dagen vrij dus... Dat is erg lang om in Mesa door te brengen, tijd om een reisje te plannen!

Op naar het prachtige, in een berggebied gelegen, door berg-beekjes gekruiste, door eekhoorns en pensionarissen bewoonde, met kuuroorden overspoelde, heerlijk rustgevende Sedona.


                                       Het uitzicht vanuit de hotelkamer...

Met Sharon en Martijn ging ik zaterdagochtend op pad. Slechts drie uur rijden later had ik het idee dat ik in een compleet ander continent was beland. In tegenstelling tot de dorre met cactus gevulde omgeving die ik me nog steeds te voorschijn tover zodra ik het woord 'Arizona' hoor, was het hier prachtig groen en levendig. De hele stad was gevuld met mooie bomen en grasvelden.

Lekker een terrasje pakken en eekhoorns op één meter naast je zien klimmen is toch iets anders dan een ratelslang uit je huis jagen met een stok.


's Avonds even heerlijk luxe uit eten geweest. (Bedankt nog Pap en Mam! =D) Vervolgens naar ons peperdure hotel gegaan om te gaan slapen. Wisten wij veel dat oktober het hoogseizoen was in Sedona! Gelukkig dat er überhaupt nog een kamer te vinden was, het hele dorp was volgeboekt.


Zondagmorgen ging om 7:00 A.M. de wekker. We gingen paardrijden bij een ranch in Cottonwood. Dit was drie kwartier rijden met een busje, waarna we een tocht van 1,5 uur zouden maken achterop een, jawel, een paard!

Erg leuk en heel mooi om de omgeving op die manier te bekijken! Alleen de rugpijn die ik ervan overhield, als dat inderdaad de enige oorzaak ervan is, is een nadeel. Binnenkort dus even lekker een massage scoren! (Bedankt alvast Pap en Mam! =D)


Zondagmiddag ging de auto weer terug richting Mesa!

Vandaag, maandag, had ik nog een onverwacht dagje vrij. (Instructeur was in het weekend ziek geworden en moest nu vluchten inhalen, dus vlieg ik dinsdag pas weer.)
Op dit vrije dagje ging een bezoek brengen aan 'Southwest Gymnastics', een turnvereniging in Tempe. Helaas was de training behoorlijk onder mijn niveau en dat terwijl dat niveau al behoorlijk gedaald is. Op zoek naar iets nieuws dus, want ik vond het wel heel leuk om weer even bezig te zijn!

En nu... Tja, nu is het alweer nu en zit ik lekker in de Starbucks mijn blog te typen!
Ondertussen wordt het buiten donker om 6 uur en daalt de temperatuur 's nachts naar een schrikbarende 15 graden. Nee, ik stel mij niet aan, voor iemand die 40 graden gewend was wordt het nu frisjes. De vesten zijn de kast alweer uit!

Succes met de auto's krabben!

=) Ben

1 opmerking:

  1. hoi ben, het is toch wat dat ik in jouw blog moet lezen hoe het weekendje in sedona was.het wordt toch tijd dat sharon even gaat bloggen.
    groetjes annet

    BeantwoordenVerwijderen